Seversin Onu

Seversin onu…
Gönlüne bir ateş düştüğünde…
Yanarsın içten içe.
Her kelimen o ateşte yanıp dökülür dudaklarından.
Olgunlaşır cümlelerin.
Suda kırılan ışık dalgası gibi değişir bakışların.
Başka görür ve başka dinlersin onu.

Seversin onu…
Kalabalıklar içinde tek onu gördüğünde…
Badem gözlerini takip edersin gizlice.
Bakarsın rengine ama göremezsin nafile.
Telden tele vurulan mızrap gibi sarhoşken,
Güzel türküler çıkar senden.
Gamlı türküler…

Seversin onu…
Sevdiğini söyleyemediğin zaman…
Dağarcığın yetmez düşündüklerine.
Anlatamazsın halini…
Uzun hava gibi acıklısındır ama.
Tekrarlarsın hep aynı kelimeleri.
Bazen derin bir of çekersin,
Hacminin aksine öz kütlesi sonsuz bir of…
Sadece bu anlatır artık.
Anlayabilene…

Seversin onu…
Koyarsın gönlündeki köşküne…
Beslersin onu her şeyinle.
Bazen gözyaşınla,
Bazen de sevincinle…
Üşümesin diye,
Çekersin arka arkaya sigarandan.
En uzunundan…

Etiketler: aşk,şiir